بررسی پایداری کلان شهر تهران با روش جاپای بوم شناختی

ارزیابی تاثیرات تمرکزگرایی و مهاجرپذیری در افزایش جاپای بوم شناختی منطقه شهری تهران

با شکل‏گیری نظام متمرکز در کشور و تمرکز سرمایه‏های اقتصادی- فرهنگی در شهر تهران از یک سو و ضعف سرمایه‏گذاری و بهره‏برداری از پتانسیل‏ های سایر نقاط کشور از سوی دیگر، باعث شده است که تهران و نواحی پشتیبان آن به کانون اصلی جذب جمعیت و مهاجر تبدیل شود. این تمرکز جمعیتی، اقتصادی، آموزشی و غیره معضلات و مشکلات زیادی را در پایتخت کشور ایجاد کرده است. یکی از مهمترین آن‏ها افزایش فشار بر محیط و بنیادها...

بررسی پایداری توسعه در منطقۀ 22 تهران باروش جاپای اکولوژیکی

کاربست شاخص جاپای بوم شناختی در سنجش پایداری محلات شهری از منظر عوامل اجتماعی- اقتصادی (نمونه مطالعاتی محله قطارچیان شهر سنندج)

بررسی و شناخت وضعیت محلات و تنگناهای توسعه آنها به لحاظ پایداری و توسعه پایدار در شهرها، از مسایلی است که اخیراً در فرهنگ برنامه‌ریزی شهری مطرح شده، اما هنوز در کشور ما جایگاه آن به خوبی طرح نشده است.لذا هدف اصلی این پژوهش سنجش سطح پایداری اجتماعی- اقتصادی در محله قطارچیان شهر سنندج با استفاده از شاخص جاپای بوم شناختی می باشد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخ...

ارزیابی تاثیرات تمرکزگرایی و مهاجرپذیری در افزایش جاپای بوم شناختی منطقه شهری تهران

با شکل‏گیری نظام متمرکز در کشور و تمرکز سرمایه‏های اقتصادی- فرهنگی در شهر تهران از یک سو و ضعف سرمایه‏گذاری و بهره‏برداری از پتانسیل‏های سایر نقاط کشور از سوی دیگر، باعث شده است که تهران و نواحی پشتیبان آن به کانون اصلی جذب جمعیت و مهاجر تبدیل شود. این تمرکز جمعیتی، اقتصادی، آموزشی و غیره معضلات و مشکلات زیادی را در پایتخت کشور ایجاد کرده است. یکی از مهمترین آن‏ها افزایش فشار بر محیط و بنیادهای...

جاپای بوم¬شناختی؛ رویکردی نو برای سنجش اثرات زیست¬محیطی (مفهوم، کاربرد و سنجش آن)

     رشد فزاینده‌ی جمعیّت در سال‌های اخیر و به تبع آن افزایش و تغییر الگوی مصرف، فشار بر محیط طبیعی و منابع آن را افزایش داده است. از آنجا که تجدیدپذیری برخی از این منابع صدها سال به­طول می‌انجامد و برخی نیز غیر قابل تجدید است، ادامه­ی این روند سبب می‌شود که محیط طبیعی توان تأمین نیازهای جمعیّت را نداشته باشد و به مرور زمان دچار روند نزولی گردد. از طرف دیگر تمام نیازهای مصرفی مراکز سکونتگاهی منطب...

بررسی پایداری منابع بوم شناختی با استفاده از شاخص جای ‌پای بوم‌شناسی: مورد ایران

  جای‌پای بوم‌شناختی یک ابزار ارزیابی میزان ارتباط انسان با طبیعت است. این شاخص، کیفیت نیازهای یک گروه انسانی را که با مقدار مشخصی از سطح زمین و آب، به تولید منابع مصرفی و دفع مواد زائد حاصل از زندگی خود اقدام می‌کند، اندازه‌گیری می‌نماید. جای پای بوم شناختی، مقایسه جامعی از تقاضا و مقدار عرضه منابع طبیعی ارائه می‌دهد. در ارزیابی‌های جای‌پای بوم‌شناختی، جای‌پای بوم‌شناختی واقعی یک منطقه(مانند: ...